-
1 antrum
I.Lit.:II.succedere antro,
Verg. E. 5, 19:subire antra,
Ov. M. 1, 121:occulere se antro,
Val. Fl. 8, 315:ingens,
Verg. A. 6, 42:gratum,
Hor. C. 1, 5, 3:gelida antra,
Verg. G. 4, 509:silvestria,
Ov. M. 13, 47:Dionaeo sub antro,
Hor. C. 2, 1, 39:vos Caesarem Pierio recreatis antro,
id. ib. 3, 4, 40:quibus antris audiar?
id. ib. 3, 25, 4:harenosum Libyae Jovis antrum,
Prop. 5, 1, 103:effossa antra,
Mart. 13, 60; Stat. S. 4, 6; Sil. 6, 149 et saep.—In prose mostly in eccl. Lat., Vulg. Gen. 23, 20; ib. Jud. 6, 2; ib. 1 Reg. 13, 6; ib. Job, 37, 8;38, 40: per antra et cavas rupes,
Suet. Tib. 43.—Fig., of the hollow of a tree:ekesae arboris antrum,
Verg. G. 4, 44.—Of a sedan:clausum antrum,
Juv. 4, 21.—Later, of any cavity:narium,
Sid. Ep. 1, 2:palati,
id. ib. 9, 13:pectoris,
Prud. Psych. 6, 774. -
2 antrum
antrum, ī, n. (ἄντρον), die Höhle, Grotte, poet. u. nachaug. für das rein lat. caverna, antr. Chironis, Ov., Iovis, Min. Fel.: antr. magnum, Plin.: antra praedonum, Arnob.: antra immania, vasta, Verg.: antra Corycia, Plin.: per antra et cavas rupes, Suet.: speluncas et antra pro domibus habere, Lact. – dah. übtr., exesae arboris antro, in der Höhlung des usw., Verg.: vehi clauso antro, in verschlossener Grotte (d.i. tiefer Sänfte), Iuven.: narium, palati, Höhlung, Sidon.: pectoris, Brusthöhle, Augustin.: oris, Mundhöhle, Mar. Victorin. – / griech. Nomin. antron, Amm. 22, 8, 23.
-
3 antrum
antrum, ī, n. (ἄντρον), die Höhle, Grotte, poet. u. nachaug. für das rein lat. caverna, antr. Chironis, Ov., Iovis, Min. Fel.: antr. magnum, Plin.: antra praedonum, Arnob.: antra immania, vasta, Verg.: antra Corycia, Plin.: per antra et cavas rupes, Suet.: speluncas et antra pro domibus habere, Lact. – dah. übtr., exesae arboris antro, in der Höhlung des usw., Verg.: vehi clauso antro, in verschlossener Grotte (d.i. tiefer Sänfte), Iuven.: narium, palati, Höhlung, Sidon.: pectoris, Brusthöhle, Augustin.: oris, Mundhöhle, Mar. Victorin. – ⇒ griech. Nomin. antron, Amm. 22, 8, 23. -
4 antrum
ī n. (греч. ; лат. caverna)пещера, грот ( antra pro domibus habere Lact); полость (sc. equi Trojani Pt)a. pectoris Aug — грудная клеткаa. arboris V — дупло дерева -
5 pectus
oris n.1) часто pl. грудь ( nudum CC)cicatrīces adverso pectore Sl — рубцы на груди2) мужество, смелостьforti pectore H — храбро3) душа, сердце (toto pectore amare C; p. est, quod disertos facit O; artibus ingenuis pectora mollescunt O)pectore puro placēre alicui H — понравиться кому-л. чистотой (своего) сердца4) вдохновение (aspicies, quantum dederis mihi pectoris O)5) ум, рассудок ( toto pectore cogitare C)de summo pectore dicere AG и hiscere Ap — говорить необдуманноexcĭdere pectore O — изглаживаться из памяти, забываться6) утроба, желудок ( pectore ēgerĕre dapes O)7) личность, человек -
6 pectus
pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.
-
7 Brustharnisch
Brustharnisch, thorax (ϑώραξ); rein lat. pectoris tegumen oder tegumentum (Brustbedeckung). – mit einem B. versehen, thoracatus. – Brusthöhle, antrum pectoris (Eccl).
-
8 pectus
pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.
См. также в других словарях:
Gefäßstenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… … Deutsch Wikipedia
Restenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… … Deutsch Wikipedia
Ösophagusstenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… … Deutsch Wikipedia
CAVUM — (лат. полость) (синонимы: cavi tas, spatium, antrum, sinus, caverna, camera), термин, употребляемый в систематической и топографической анатомии для обозначения различных полостей, в частности серозных [напр. cavum pectoris (thoracis) грудная… … Большая медицинская энциклопедия