Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

antrum pectoris

  • 1 antrum

    antrum, i, n., = antron, a cave, cavern, grotto (almost entirely confined to the poets).
    I.
    Lit.:

    succedere antro,

    Verg. E. 5, 19:

    subire antra,

    Ov. M. 1, 121:

    occulere se antro,

    Val. Fl. 8, 315:

    ingens,

    Verg. A. 6, 42:

    gratum,

    Hor. C. 1, 5, 3:

    gelida antra,

    Verg. G. 4, 509:

    silvestria,

    Ov. M. 13, 47:

    Dionaeo sub antro,

    Hor. C. 2, 1, 39:

    vos Caesarem Pierio recreatis antro,

    id. ib. 3, 4, 40:

    quibus antris audiar?

    id. ib. 3, 25, 4:

    harenosum Libyae Jovis antrum,

    Prop. 5, 1, 103:

    effossa antra,

    Mart. 13, 60; Stat. S. 4, 6; Sil. 6, 149 et saep.—In prose mostly in eccl. Lat., Vulg. Gen. 23, 20; ib. Jud. 6, 2; ib. 1 Reg. 13, 6; ib. Job, 37, 8;

    38, 40: per antra et cavas rupes,

    Suet. Tib. 43.—
    II.
    Fig., of the hollow of a tree:

    ekesae arboris antrum,

    Verg. G. 4, 44.—Of a sedan:

    clausum antrum,

    Juv. 4, 21.—Later, of any cavity:

    narium,

    Sid. Ep. 1, 2:

    palati,

    id. ib. 9, 13:

    pectoris,

    Prud. Psych. 6, 774.

    Lewis & Short latin dictionary > antrum

  • 2 antrum

    antrum, ī, n. (ἄντρον), die Höhle, Grotte, poet. u. nachaug. für das rein lat. caverna, antr. Chironis, Ov., Iovis, Min. Fel.: antr. magnum, Plin.: antra praedonum, Arnob.: antra immania, vasta, Verg.: antra Corycia, Plin.: per antra et cavas rupes, Suet.: speluncas et antra pro domibus habere, Lact. – dah. übtr., exesae arboris antro, in der Höhlung des usw., Verg.: vehi clauso antro, in verschlossener Grotte (d.i. tiefer Sänfte), Iuven.: narium, palati, Höhlung, Sidon.: pectoris, Brusthöhle, Augustin.: oris, Mundhöhle, Mar. Victorin. – / griech. Nomin. antron, Amm. 22, 8, 23.

    lateinisch-deutsches > antrum

  • 3 antrum

    antrum, ī, n. (ἄντρον), die Höhle, Grotte, poet. u. nachaug. für das rein lat. caverna, antr. Chironis, Ov., Iovis, Min. Fel.: antr. magnum, Plin.: antra praedonum, Arnob.: antra immania, vasta, Verg.: antra Corycia, Plin.: per antra et cavas rupes, Suet.: speluncas et antra pro domibus habere, Lact. – dah. übtr., exesae arboris antro, in der Höhlung des usw., Verg.: vehi clauso antro, in verschlossener Grotte (d.i. tiefer Sänfte), Iuven.: narium, palati, Höhlung, Sidon.: pectoris, Brusthöhle, Augustin.: oris, Mundhöhle, Mar. Victorin. – griech. Nomin. antron, Amm. 22, 8, 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antrum

  • 4 antrum

    ī n. (греч. ; лат. caverna)
    пещера, грот ( antra pro domibus habere Lact); полость (sc. equi Trojani Pt)
    a. arboris Vдупло дерева

    Латинско-русский словарь > antrum

  • 5 pectus

    oris n.
    1) часто pl. грудь ( nudum CC)
    2) мужество, смелость
    3) душа, сердце (toto pectore amare C; p. est, quod disertos facit O; artibus ingenuis pectora mollescunt O)
    pectore puro placēre alicui H — понравиться кому-л. чистотой (своего) сердца
    4) вдохновение (aspicies, quantum dederis mihi pectoris O)
    5) ум, рассудок ( toto pectore cogitare C)
    excĭdere pectore O — изглаживаться из памяти, забываться
    6) утроба, желудок ( pectore ēgerĕre dapes O)
    7) личность, человек

    Латинско-русский словарь > pectus

  • 6 pectus

    pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.

    lateinisch-deutsches > pectus

  • 7 Brustharnisch

    Brustharnisch, thorax (ϑώραξ); rein lat. pectoris tegumen oder tegumentum (Brustbedeckung). – mit einem B. versehen, thoracatus. Brusthöhle, antrum pectoris (Eccl).

    deutsch-lateinisches > Brustharnisch

  • 8 pectus

    pectus, oris, n. (vielleicht zu altind. pakša-ḥ, Flügel, Achsel), die Brust an Menschen u. Tieren, I) eig., die Brust, der Brustknochen, das Brustbein, Cels., Verg. u.a.: p. latum, Plin.: pectoris latitudo, Quint.: exstare (sc. aquā) pectore tenus, Tac.: nudare pectus, Liv.: antrum pectoris, Brusthöhle, Augustin.: reserato pectore, das Innere der Brust, Ov. – Plur. poet. v. der Brust einer Person, Ov. u.a. – II) bildl., die Brust, 1) als Sitz des Mutes, der Empfindung, Neigung, Affekte usw., das Herz, Gefühl, die Seele, sed haec res mihi in pectore et corde (Herz u. Seele) curae est, Plaut.: canum fido cum pectore corda, Ter.: dura illa pectora (v. d. Samnitern), Liv.: toto pectore amare, von ganzem Herzen, Cic.: eā pietate omnium pectora imbuere, ut etc., Liv. – forti pectore, Mut, Hor.: pectore puro, Gewissen, Bewußtsein, Hor. – u. wie Herz, Seele, p. amicitiae, Freundesherz, Freund, Manil. u.a.: cara sororum pectora, Verg. – 2) als Sitz der Einsicht, des Verstandes usw., das Herz, der Sinn, die Einsicht, der Verstand, Geist, die Seele, toto pectore cogitare, Cic.: non tu corpus eras sine pectore, Hor.: pectore habere deum, v. Begeisterten, Ov.: excĭdere pectore alcis, vergessen werden, Ov.: de summo pectore dicere, unüberlegterweise, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pectus

См. также в других словарях:

  • Gefäßstenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… …   Deutsch Wikipedia

  • Restenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… …   Deutsch Wikipedia

  • Ösophagusstenose — Eine Stenose (griechisch στένωση, sténosi, „Verengung“ von στενός, stenós, „eng“) ist eine Verengung von Blutgefäßen oder anderen Hohlorganen. Ursachen, Symptome, Diagnostik und Behandlung hängen von der Lokalisation und klinischen Befunden ab.… …   Deutsch Wikipedia

  • CAVUM — (лат. полость) (синонимы: cavi tas, spatium, antrum, sinus, caverna, camera), термин, употребляемый в систематической и топографической анатомии для обозначения различных полостей, в частности серозных [напр. cavum pectoris (thoracis) грудная… …   Большая медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»